Hemelvaart Dag I Doe GRIG ’09
21-05-2009 18:55
Wandeltocht Doetinchem - Doesburg
Glorie na lijden en zege na strijd,
Leven na sterven hebt Gij hem bereid.
Alleluia, onze Heer, alleluia, Hem zij eer.
Donderdagmorgen start ons vakantietripje in de vestingstad Doesburg. Vlak naast onze overnachtingsplek worden de auto`s geparkeerd. Waarna wij al wandelend op weg gaan naar de bushalte Koepoortwal. Hiervoor moeten we door het centrum van Doesburg en meteen zit de vakantiestemming er goed in. De historische binnenstad met zijn eeuwenoude gevels maken indruk. Met de bus komen we snel aan bij het beginpunt van de wandeling, het NS station te Doetinchem. Waar we moeten wachten tot de trein voorbij is. Dat vlot niet, omdat we aan deze kant van het spoor de route kunnen oppakken vragen we of we hier mogen uitstappen en dat mag na een korte aarzeling. Waarop de buschauffeuse alleen de rit vervolgt. We wandelen door het rustige hart van Doetinchem en komen vervolgens aan bij het Landgoed Hagen in het natuurgebied ‘Het Geldersche Landschap’. Er is een middeleeuws evenement binnen de poorten, wij wandelen er omheen door de lanen met oude grote eiken en beuken. Het Graafschapspad laat zich makkelijk volgen door de geel/rode markering. Na de eerste stop komen we door de Kruisbergsche Bosschen. Voor de echte koffiebreak wijken we iets af van de route en bestellen een koffie met appelgebak in Laag-Keppel. Maar de zichtlocatie bij het fraaie historisch pand is geliefd (al het gebak is op). De koffie smaakt prima en wij kijken naar het verkeer op de doorgaande weg. Bernard weet te vertellen dat verderop vroeger een oude handelsweg liep ‘Hessenweg’, handig deze meewandelende encyclopedie. Gerrit heeft meer oog voor de langskomende motoren en zo hebben we allemaal onze eigen blik (en gedachten).
De hemel is haar ADEM.
Zij vreest geen strijd, zij kent zonder wapens de weg.
De weg is haar VRIJHEID.
Wandeltocht Doetinchem - Doesburg
Donderdag 21 mei
Foto © 2009sprengenbergrunner
Hemelvaart is Dauwpop op de Hellendoornseberg met Ilse DeLange. En vroeger met het spijkerjasje naar het popfestival van Lochem. Was Hemelvaart voor hardlopend Nederland niet traditioneel de 24 uurs estafette in Apeldoorn? Of is het toch dat fietsen bij dag en dauw, met een zak patat onderweg en meegenomen pakjes drinken met een rietje. Een dag voor bezinning, dat er meer is dan het aardse. In het gebedenboek of is het zangboek van mijn oma Doortje Disselhorst staat het beschreven als “Glorie na lijden”;
(Wijze: looft Uwen God alle tongen en talen)
Hemelse Vader, weest dankbaar geprezen,
Omdat Uw Zoon uit de dood is verrezen.Glorie na lijden en zege na strijd,
Leven na sterven hebt Gij hem bereid.
Alleluia, onze Heer, alleluia, Hem zij eer.
Wellicht is het alles wel tegelijkertijd. En kwam Lisa Hordijk als winnaar uit de strijd. Zij wordt geprezen en staat volgend jaar te zwingen op het podium van Dauwpop met: ‘Hallelujah’. Met de beide benen op de grond en met de wandelschoenen aan, vieren wij dit verrijzenisfeest. Het jaarlijkse wandeluitje. Na al die jaren van er een beetje achteraan hobbelen, werd het tijd dat ik mij meldde voor de organisatie (samen met Rob). Het zou logisch zijn om onze route van vorig jaar te vervolgen. Juist daarom doen we dat niet. En Duitsland heeft een nadeel. Dan is er voor minder standvastige Griggers niet de mogelijkheid om een dagje mee te wandelen. Want u begrijpt, wij doen onze naam eer aan (Geen rust in `t Gat). Er moet dus geschipperd worden tussen gezin, hobby of wandelmaten, uitwaaien op de fiets of niets. Ik toog naar Rob in Zutphen en ja waarom zouden we het ver weg zoeken als we dichtbij zoveel moois hebben. Zo kwamen we op het Graafschapspad. Het is één van de streekpaden in Nederland, gemarkeerd met geelrode strepen. Als je het gehele pad van circa 116 km volgt, heb je als het ware een cirkel om de Graafschap gelopen.
Foto © 2009sprengenbergrunner
Donderdagmorgen start ons vakantietripje in de vestingstad Doesburg. Vlak naast onze overnachtingsplek worden de auto`s geparkeerd. Waarna wij al wandelend op weg gaan naar de bushalte Koepoortwal. Hiervoor moeten we door het centrum van Doesburg en meteen zit de vakantiestemming er goed in. De historische binnenstad met zijn eeuwenoude gevels maken indruk. Met de bus komen we snel aan bij het beginpunt van de wandeling, het NS station te Doetinchem. Waar we moeten wachten tot de trein voorbij is. Dat vlot niet, omdat we aan deze kant van het spoor de route kunnen oppakken vragen we of we hier mogen uitstappen en dat mag na een korte aarzeling. Waarop de buschauffeuse alleen de rit vervolgt. We wandelen door het rustige hart van Doetinchem en komen vervolgens aan bij het Landgoed Hagen in het natuurgebied ‘Het Geldersche Landschap’. Er is een middeleeuws evenement binnen de poorten, wij wandelen er omheen door de lanen met oude grote eiken en beuken. Het Graafschapspad laat zich makkelijk volgen door de geel/rode markering. Na de eerste stop komen we door de Kruisbergsche Bosschen. Voor de echte koffiebreak wijken we iets af van de route en bestellen een koffie met appelgebak in Laag-Keppel. Maar de zichtlocatie bij het fraaie historisch pand is geliefd (al het gebak is op). De koffie smaakt prima en wij kijken naar het verkeer op de doorgaande weg. Bernard weet te vertellen dat verderop vroeger een oude handelsweg liep ‘Hessenweg’, handig deze meewandelende encyclopedie. Gerrit heeft meer oog voor de langskomende motoren en zo hebben we allemaal onze eigen blik (en gedachten).
De wandelroute is hier prima, met mooie afwisselingen van open landschap en stroken bos. Zo is er al wandelend steeds wat te zien, wat het wandelen aangenaam maakt. Voor je zo goed en wel op weg bent begin je al aan het laatste stuk en herken ik de stadswal van Doesburg. Waar we over de wallen lopen en zo goed een gevoel krijgen van dit verdedigingswerk, met zijn puntvormen. Aangekomen bij de IJsselkade worden we verrast door een moderne woonwijk. De bouwkundigen en architectuur liefhebbers onder ons (Henk & Marieke) aanschouwen het, waarna snel de waardering komt voor deze gedurfde bouw (Architect Adolfo Natalini) op deze plek. Op een metershoge zuil lezen we het gedicht van de Doesburgse Dichter Kees Rood:
RIVIER Aan de bodem van haar ogen ligt haar geluk, dichtbij de aarde.
De aarde is haar GROND.
Wolken stijgen in haar, vogels dalen in haar.De aarde is haar GROND.
De hemel is haar ADEM.
Zij vreest geen strijd, zij kent zonder wapens de weg.
De weg is haar VRIJHEID.
De overnachtingslocatie ‘De Koepoort’ is in eerste instantie een gewoon huis, maar achter de gevel gaat een knusse wat Engelse sfeer schuil. Vanaf de veranda kijken we uit over een tuin waar Bernard zijn bedenkingen bij heeft, het blijkt een cottagetuin, met zicht op een vertakking van de IJssel. En de Finse Kota, waar wij die nacht slapen. Het strandje en het intieme sfeertje brengen me haast in andere sferen. De dag wordt afgesloten in één van de mooiste panden van Doesburg ‘De Waag’ volgens Rob één van de oudste horecagelegenheid in Nederland.